مطالعه‌ی تغییرات کاربری اراضی به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی و تکنیک‌های سنجش از دور (مطالعه موردی: شهرستان اندیمشک)

افزایش پرشتاب جمعیّت در بسیاری از شهرها، موجب تغییر کاربری اراضی و تغییر شکل فیزیکی شهر شده است. مطالعه‌ی تغییرات کاربری­های اراضی شهرها و بررسی علل آن طیّ دوره­های زمانی مختلف، می­تواند در مدیریت بهینه شهرها و منابع طبیعی مؤثر باشد. در این مطالعه که در جنوب غرب ایران، در شهر اندیمشک انجام شده است، با استفاده از تصاویر ماهواره­های MSS و TM لندست 5 و لندست 8 در سال­های 1364، 1379 و 1392 به عنوان منبع داده و با توصیف تصاویر به کمک طبقه­بندی نظارت شده با الگوریتم maximum likelihood، در نرم­افزار ENVI 4/8 تغییرات کاربری اراضی بخش جنوبی شهر اندیمشک طیّ سال­های 1364 تا 1392 بررسی شد. نتایج نشان داد که از سال 1364 تا 1392 مساحت مراتع کاهش یافته و به مساحت مناطق مسکونی، زمین‌های کشاورزی و اراضی پوشیده از آب افزوده شده است. بیشترین تغییر در میان کاربری­های مورد مطالعه در کل بازه 28 ساله مربوط به زمین­های مرتعی می‌باشد که میزان 17905.09 هکتار کاهش داشته است و کم­ترین تغییر مربوط به مناطق شهری می­باشد که میزان 2840.97 هکتار افزایش داشته است.